Vojkamarado

anniespera

Sur la kampo, kie Johano nun iris, ĉiuj floroj staris freŝe kaj bele en la varma lumo de la suno, kaj ili balancadis la kapojn en la venteto, kvazaŭ ili volus diri: “Bonvenon en la verdejo! Ĉu ĉi tie ne estas bele!” Sed Johano ankoraŭ unu fojon sin returnis, por ĵeti la lastan rigardon sur la malnovan preĝejon, kie li, estante malgranda infano, estis baptita, kie li ĉiudimanĉe ĉeestis la Diservon kun sia maljuna patro kaj kantadis la sanktajn kantojn. Tiam li subite rimarkis alte supre, en unu el la sonaperturoj de la turo, la spiriton de la preĝejo kun lia ruĝa pinta ĉapeto; li ŝirmis sian vizaĝon per la kurbigita brako, por ke la suno ne brilu al li en la okulojn. Johano kapsignis al li adiaŭon, kaj la spirito svingis sian ruĝan ĉapeton, metis la manon sur la koron kaj sendis al li per la fingroj multe da kisoj, por montri al li, ke li deziras al li multe da bono kaj antaŭ ĉio tre feliĉan vojaĝon.

bapti: (tr) ①【宗】洗礼 ②命名 ③（在出售的酒、奶中）掺水
diservo: 祭神
sonaperturo: ①钟楼的窗口 ②【乐】（弦乐器面板上的）出音孔（如小提琴上的f孔
spirito: ①（与物质相对而言的）精神 ②灵魂（与肉体相对而言） ③心灵 ④（个人的）性格，气概，（社会的）风尚，潮流 ⑤（著作等的）真义，主旨 ⑥（= animo）亡灵，鬼魂 ⑦【宗】（善或恶的）神灵 ⑧【圣】圣灵的启示［力量］ ⑨【技】醑剂
ŝirmi: (tr) ①[de, kontraŭ）] 掩蔽，遮蔽 ②[kontraŭ, sub] 保护，排斥，庇护 ③[de] 〈转〉防止，使避免

anniespera

Frue en la sekvanta mateno li pakis sian malgrandan havaĵon, kaŝis en sia zono sian tutan heredaĵon, kiu konsistis el kvindek spesmiloj kun kelkaj spesdekoj, kaj kun tio li volis elmigri en la mondon. Sed antaŭ tio li iris ankoraŭ sur la tombejon, al la tombo de sia patro, preĝis sian “Patro nia”’n kaj diris: “Adiaŭ, kara patro, mi ĉiam estos bona homo; petu do la bonan Dion, ke li donu al mi prosperadon!”

zono: ①腰带，〈转〉腰部 ②系带，带，环状物 ③（地球的）带 ④（环绕某中心点形成的）地区，区，区域，范围 ⑤【解】带型骨骼 ⑥（= zostro）【医】带状疱疹
heredaĵo: （= heredo[sup]②[/sup]）遗产
elmigri: (ntr) 移居国外，侨居国外，迁移，迁徙
migri: (ntr) ①漫游，远游 ②游动，流浪，漂泊 ③（动物）迁移，（候鸟）迁徙
tombejo: （= mortintejo）坟场，墓地
prosperi: (ntr) ①繁荣，昌盛，兴隆，兴旺发达，欣欣向荣，茂盛 ②幸运，成功

anniespera

Ne dankinde! Mi  faris nur tion, kion mi devas fari.

Miaohui

Bona materialo por komencantoj. Dankon por via fervora helpo!

anniespera

nevola: 无意的，不是有意的，非自愿的
kaŝtanarbo: 【植】栗属植物；栗树
pepi: (ntr) ①（麻雀等小鸟）啾啾叫，唧唧叫 ②〈转〉叽咕，叽叽喳喳地说
enterigo: 埋葬，安葬，土葬，葬礼，殡仪
kredeble: 大概，多半，想必
pritranĉi: (tr) 修削，修剪

anniespera

Johano prezentis al si tion tiel klare, ke li ĉe tio nevole ekridetis, kvankam la larmoj ankoraŭ fluis sur liaj vangoj. La malgrandaj birdoj sidis supre en la kaŝtanarboj kaj pepadis: “Kvivit, kvivit!” Ili estis gajaj, kvankam ili ja ankaŭ estis ĉe la enterigo, sed ili sciis kredeble, ke la mortinta homo estas nun supre en la ĉielo, havas flugilojn multe pli belajn kaj pli grandajn ol iliaj propraj, ke li nun estas feliĉa, ĉar li en ĉi tiu mondo estis bona, kaj pro tio ili estis tiel gajaj. Johano vidis, kiel de la verdaj arboj ili flugis malproksimen en la mondon, kaj li ankaŭ ricevis, deziron flugi kun ili. Sed antaŭe li pritranĉis grandan lignan krucon, por meti ĝin sur la tombon de sia patro. Kiam li vespere alportis ĝin tien, li ekvidis kun miro, ke la tombo estas ornamita per sablo kaj floroj. Tion faris fremdaj homoj, ĉar ili ĉiuj tre amis la karan patron, kiu nun plu ne vivis.

anniespera

“Mi ĉiam estos bona”, diris Johano, “tiam mi ankaŭ venos al mia patro en la ĉielon, kaj kia ĝojo estos, kiam ni ambaŭ reciproke nin revidos! Tiom multe mi havos tiam por rakonti al li, kaj li denove montros al mi diversajn aferojn, klarigos al mi la belegaĵojn de la ĉielo tiel same, kiel li instruis min ĉi tie sur la tero. Ho, kia ĝojo tio estos!”

anniespera

senpere: ①紧挨地，紧接地 ②直接地，亲自地
ĉerko: 棺材
terbulo: 土块
ŝovelamaso: （aŭ: ŝovelkvanto, ŝovelpleno）一铲［一锨，一锹］之量
krevi: (ntr) ①（由于内部压力而）崩裂，破裂，爆裂 ②（由于寒冷或干燥而）裂开 ③〈贬〉死亡，断气

anniespera

Unu semajnon poste la mortinto estis enterigita. Johano iris senpere post la ĉerko, kaj li ne povis plu vidi vizaĝo kontraŭ vizaĝo la bonan patron, kiu lin tiel amis. Li aŭdis, kiel oni ĵetis la terbulojn sur la ĉerkon; li vidis nun ĝian ekstreman randon, kiu tuj ankaŭ malaperis sub la sekvanta ŝovelkvanto da tero, kiu estis ĵetita malsupren: kaj li havis la senton, kvazaŭ pro malĝojo tuj krevos al li la koro. Tiam oni ekkantis sanktan kanton, kaj ĝi sonis tiel bele, ke ĉe Johano aperis larmoj en la okuloj; li ploris, kaj tio iom plifaciligis lian suferadon. La suno tiel bele brilis sur la verdaj arboj, kvazaŭ ĝi volus diri: “Ne malĝoju, Johano! Vidu, kiel bele blua estas la ĉielo; Tie supre estas nun via patro kaj petas la bonan Dion, ke vi ĉiam estu en bona stato.”

anniespera

Tiam li havis strangan sonĝon. Li sonĝis, ke la suno kaj la luno sin klinas antaŭ li, li vidis sian patron denove vigla kaj sana, li aŭdis lin ridanta tiel, kiel li ĉiam ridadis, kiam li estis en tre bona humoro. Plej ĉarma knabino kun ora krono sur siaj longaj belaj haroj etendis al Johano la manon, kaj lia patro diris: “Vi vidas, kian belan fianĉinon vi ricevis? Ŝi estas la plej bela en la tuta mondo!” Tiam li vekiĝis, kaj la tuta ĉarmaĵo de lia sonĝo malaperis, Lia patro kuŝis senviva kaj malvarma en la lito, neniu estis apud li. Malfeliĉa Johano!